ಆರಾಮಾಗಿ... ಇದ್ದೆ ನಾನು...

ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಅಲಾರ್ಮ್ ಬಾರಿಸಿದಕೂಡಲೇ ಎದ್ದುಬಿಡುವವರು ಯಾರಾದರು ಇದ್ದರೆ ನಿಮ್ಮ ಪಾದದ ಜೆರಾಕ್ಸ್ ಕಾಪಿ ನನ್ನ ಅಡ್ರೆಸ್ಸಿಗೆ ದಯವಿಟ್ಟು ಕಳುಹಿಸಿಕೊಡಿ. ಅದನ್ನು ನೋಡಿಯಾದರೂ ನನಗೆ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಬೇಗ ಏಳುವ ಸ್ಪೂರ್ತಿ ಬರಬಹುದೇನೋ. ಏಷ್ಟೋ ಸಲ ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದ್ದೇನೆ. ಅಷ್ಟೇ ಏಕೆ, ಪ್ರತಿದಿನವೂ ಮಲಗುವಾಗ ಮಾರನೇ ದಿನ ಬೇಗ ಏಳಬೇಕು ಎಂದೇ ಅಂದುಕೊಂಡು ಮಲಗುವುದು. ಆದರೂ ಇನ್ನೂ ಅದು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಯಾಕೆಂದರೆ ಹಾಗೆ ಅಂದುಕೊಂಡಿದ್ದು ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಮರೆತು ಹೋಗಿರುತ್ತದಲ್ಲಾ! ಅದು ಬೆಳಿಗ್ಗೆಯೂ ನೆನಪಾಗಿದ್ದರೆ ಆಗ ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತಿತ್ತೇನೊ. ಆದರೆ ವಿವೇಕಾನಂದರು ಹೇಳಿಲ್ಲವೇ? Try and try until you succeed ಅಂತ. ನಾನೂ ನನ್ನ ಪ್ರಯತ್ನ ಮುಂದುವರಿಸುತ್ತೇನೆ.

ಮೊನ್ನೆ ಹೀಗೇ ನಿದ್ದೆಗಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ಆಫೀಸಿಗೆ ಹೊರಟಾಗ ಫಿವರ್ ಎಫ್ ಎಮ್ ನಲ್ಲಿ ಜಯಂತ್ ಕಾಯ್ಕಿಣಿಯವರ "ಆರಾಮಾಗಿ ಇದ್ದೆ ನಾನು" ಹಾಡು ಹಾಕಿದ್ದರು. ಅವರು ತಾಸಿಗೆ ಮೂರು ಬಾರಿ ಇದನ್ನೇ ಹಾಕುತ್ತಾರೆ ಅದು ಬೇರೆ ವಿಷಯ. ಆದರೆ ಆಗ ನಾನಗೂ ಹಾಗೇ ಅನ್ನಿಸಿತು. ಆರಾಮಾಗೇ ಇದ್ನಲ್ಲಪ್ಪಾ... ಸುಮ್ನೆ ಕಷ್ಟ ಪಡ್ತಿದೀನಿ ಎಂದು. ಅದೇ ಸಂದರ್ಭಕ್ಕೆ ಅದೇ ಹಾಡಿನ ರೀಮಿಕ್ಸ್:

ಆರಾಮಾಗಿ ಇದ್ದೆ ನಾನು ಒಂದೇ ಸಮನೆ ಅದು ಏನಾಯಿತು
ಅರೆ ಏನಾಯತು ಸದ್ದು ಜೋರಾಯಿತು ಬಲು ಕಹಿಯಾದ ಅನುಭವವಾಯಿತು
ಕೈ ಅಲುಗಾಡಿತು ಸದ್ದು ಮರೆಯಾಯಿತು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಆರಾಮು ಆಯಿತು

ಮಲಗಿದೆ ಪುನಃ ಮಲಗಿದೆ ಮನ ಇನ್ನೂನು ಸಂತಸಗೊಂಡಿತು
ಹೊಡೆಯುತ ಗೊರಕೆ ಹೊಡೆಯುತ ಕ್ಷಣ ಒಂದೊಂದು ಘರ್ಜನೆಯಾಯಿತು

ಮ್ಯಾನೇಜರ್ರು ನನ್ನ ಹಿಂದೆ ಬಂದು ನಿಂತ ಹಾಗೆ ಕನಸಾಗಿ ಈಗ
ದಿಗಿಲಾಯಿತು ಮತ್ತೆ ಎಚ್ಚರಾಯಿತು ಮನಸೀಗ ಬೇಸರಗೊಂಡಿತು

ಹೊರಟೆನು ಈಗ ಕೆಲಸಕೆ ಈ ನಿರ್ದಯಿ ದಿನವನು ಶಪಿಸುತಾ
ಹೊರಟಿತು ಹೃದಯ ಹೊರಟಿತು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಹಾಸಿಗೆ ನೆನೆಯುತಾ

ಕಾಣದಂತೆ ಸ್ವೈಪು ಮಾಡಿ ಈಗ ಓಡಿಹೋಗಿ ಮತ್ತೆ ಮಲುಗಲೇನು
ಹಾಳಾಯಿತು ಲೈಫು ಹಾಳಾಯಿತು ಈ ಬಡಜೀವ ಮತ್ತೆ ಬಡವಾಯಿತು